Zijn vooraf overeengekomen ontslagregelingen altijd geldig?

De afgelopen jaren is er veel ophef over ontslagvergoedingen. Wellicht is die ophef de oorzaak ervoor dat de rechters tegenwoordig lagere vergoedingen toekennen dan vroeger gebruikelijk was.

De kantonrechtersformule is een stuk soberder geworden en rechters zijn terughoudender geworden met het toekennen van schadevergoedingen wegens kennelijk onredelijk ontslag. Deze versoberingen halen vaak niet de krant. Die publiceren nog vaak berichten over met name falende bestuurders die bij hun gedwongen vertrek vaak torenhoge ontslagvergoedingen meekrijgen. Die bestuurders hebben die vergoeding vaak vooraf, bij het aangaan van de arbeidsovereenkomst bedongen. Werkgevers stellen dan vaak in reactie op de ophef die bij het ontslag ontstaat, dat zij gebonden waren aan het contract en dan ook niet anders konden dan de overeengekomen vergoeding te betalen. Vaak is dat wel het geval, maar niet altijd.

 Dat bleek onlangs nog in een uitspraak van de kort geding rechter te Arnhem (LJN BY8265). Een leidinggevende in een bouwonderneming had bij zijn aanstelling bedongen dat hij bij een ontslag een vergoeding zou krijgen van ruim EUR 360.000,=. De werkgever wilde de man ontslaan en beriep zich bij het ontslag erop dat bij het aangaan van de overeenkomst niet was voorzien dat de bouw door een zware crisis zou worden getroffen en dat het niet redelijk was, ook gelet op de kort duur van het dienstverband,  dat de werknemer de werkgever wilde houden aan de uitbetaling van de riante ‘golden parachute’. De rechter stelde de werkgever in het gelijk en kende een vergoeding toe van EUR 40.000,=.